Porady dla rodzica i ucznia klasy I-III, dotyczące nauki szkolnej w domu.

Wspólnie przygotujcie miejsce do pracy:

• biurko, półki na materiały i przybory szkolne, tablicę do przyczepiania ważnych informacji,
• zadbajcie o dobre oświetlenie miejsca pracy (biurko przy oknie, ustawione w taki sposób, aby światło nie świeciło dziecku w twarz; na biurku oświetlenie z lewej strony),
• dobrze wywietrzcie pokój przed odrabianiem lekcji,
  • biurko i krzesło dostosujcie do wzrostu dziecka: całe stopy dziecka muszą być oparte na podłodze, jeśli krzesło jest za wysokie to należy podłożyć pod nogi podpórkę np. karton, stołeczek itp.
• rodzicu postaraj się wytworzyć miłą atmosferę, pozbawioną pośpiechu i nerwowości,
• uczniu, pilnuj, aby trzymać głowę odpowiednio wysoko nad zeszytem (ok.30 cm),
• ustal, wspólnie z rodzicami rozkład dnia, czyli stałe godziny przeznaczone na naukę i odpoczynek.
• zaczynamy naukę od łatwych przedmiotów lub takich, które dziecko lubi najbardziej,
• pamiętajcie o przemienności materiału do uczenia się: j.polski/matematyka/j.agielski/przyroda (ścisły-humanistyczny).

Oto propozycja, jak taki plan może wyglądać:

13.00-13.10 - przygotowuję książki i zeszyty, z których będę się uczyć na następny dzień – bałagan rozprasza myśli; zadbam o to, aby na biurku znalazły się tylko te przybory, które są mi niezbędne do nauki,

13.10-15.00 - zjem obiad i odpocznę (wyjście na podwórko, na spacer, zabawki i inne zajęcia , które lubię),

15.00-16.00,16.30 odrabiam zadanie domowe wg schematu:

Staram się samodzielnie wykonać zadanie, lecz gdy mam wątpliwości, korzystam z pomocy rodziców,

16.30 pakuję plecak, tornister na następny dzień, robię porządek na biurku.

• Planujcie zawsze 10-20% czasu więcej na wykonanie danej czynności niż sądzicie – plan nie może być zbyt napięty.
• 
  Nie odrabiaj lekcji w niedzielę.
• 
  Postaraj się, jeśli tylko możesz, nie odrabiać lekcji, nie pracować umysłowo bezpośrednio przed snem.

Wszystko zaczyna się od czytania, czyli jak pomagać dziecku w rozwijaniu umiejętności czytania?

- warto już od wieku po niemowlęcego codziennie dziecku czytać książeczki (wyjaśniać niezrozumiałe terminy, pomagać rozpoznawać i wymawiać bardziej skomplikowane, wielosylabowe słowa) do nastoletniego, aby przekonać dziecko, że jest to przyjemny sposób spędzania czasu wolnego,

- ustalić stałe pory na czytanie oraz czas czytania (20-30 minut),

- zanim dziecko rozpocznie naukę w szkole warto przyzwyczaić je do zapoznawania się z książką przed jej przeczytaniem: zwrócić uwagę na okładkę i stronę tytułową, pokazać dziecku nazwę i siedzibę wydawcy i wyjaśnić krótko na czym polega jego rola, przeczytać krótką notkę o autorze, która zwykle znajduje się na tylnej stronie okładki, przejrzeć wspólnie ilustracje, przeczytać podpisy pod nimi, zastanowić się, czy ta książka Wam się podoba, czy też nie – dzięki temu dziecko wyrobi sobie pogląd o czym książka traktuje.

Umiejętność i nawyk wstępnego zapoznawania się z książką będzie bardzo potrzebny również w starszych klasach,

- wdrażać dziecko do aktywnego czytania, czyli takiego, które pozwoli mu na opowiedzenie czytanej treści ,,własnymi słowami” (w czasie lektury należy pozwolić dziecku na zadawanie pytań oraz samemu dopytywać np.jaki jest temat książki, co się wydarzyło, jakie postacie pojawiły się itp.),

- jeśli dziecko ma trudności z czytaniem zaleca się ,,czytanie w parach” powinno ono odbywać się codziennie (ok.10 minut) – czytacie tekst jednocześnie, wspólnie: rodzic i dziecko. Dorosły czyta spokojnie, niezbyt głośno i bardzo powoli, całymi wyrazami bez sylabizowania. Dziecko stara się nadążyć za dorosłym,

- warto mu pomóc poszukać najlepszego dla niego miejsce do czytania (może to być jedno lub kilka miejsc); powinno to być miejsce w miarę spokojne, położone gdzieś na uboczu,

- warto proponować dziecku, aby czytało innym np. babci, młodszemu rodzeństwu,

- przy czytaniu dłuższych tekstów, lektur zastanówcie się ile stron dziennie należy przeczytać, aby zakończyć czytanie w terminie,

- warto zapisywać kluczowe słowa, zdania, imiona, nazwy, które dalej ułatwią zapamiętanie ważnych informacji, a dalej relacjonowanie treści,

- do nauki czytania wykorzystujcie teksty zapisane większa czcionką,

- stosujcie teksty z podziałem na sylaby za pomocą dwóch kolorów lub pionowych kresek,

- ćwiczcie czytanie systematycznie, najlepiej codziennie przez 15-20 minut,

- odczytujcie w supermarkecie napisy i etykiety, odczytujcie szyldy na ulicach,

- chodźcie z dzieckiem do biblioteki i zachęcajcie je do tego, aby samo wybierało książki.

Ćwiczenia relaksacyjne przed i w trakcie czytania:

Ćwiczenia mięśni oka: wykonanie z zamkniętymi oczami rysunków gałkami ocznymi:

Trójkąt - 7 razy,

Koło –7 razy,

Kwadrat-7 razy,

Linie poziome-7 razy,

Linie pionowe - 7 razy

Znak nieskończoności tzw. ,,leniwa ósemka” - 7 razy.

Koncentracja wzroku na znaku ,,X”, narysowanym na kartce formatu A-4, zawieszonym w miejscu przy biurku.

Krótkie przerwy podczas czytania na odpoczynek oczu np. poproś dziecko, aby zamknęło na chwilę oczy i pomrugało nimi, popatrzyło w dal przez okno, narysowało wzrokiem (nosem) lekkim, płynnym ruchem różne figury: okręgi, krzyżyki, trójkąty, ósemki; wpatrywało się w płomień świecy.

Następny krok, czyli jak pomagać dziecku w nauce pisania.

Kształtne, ładne pisanie:

- przygotujcie odpowiednie przybory do pisania (dość miękki i długi ołówek, pióro),

Uwaga! Długopis nie jest dobrym narzędziem w pierwszych latach nauki, ponieważ utrudnia wyćwiczenie ładnego charakteru pisma.

- pokażcie, jak prawidłowo trzymać ołówek: między kciukiem a palcem środkowym; palce znajdują się poniżej linii, w której piszę,

- jeśli nieprawidłowo układasz palce użyj plastikowej nakładki na ołówek lub specjalnego pióra z wgłębieniami na palce,

- pamiętajcie o prawidłowym kierunku kreślenia liter – przeciwnym do ruchu wskazówek zegara,

- zadbajcie o odpowiednie światło (z lewej strony lub z góry).

Łatwa i przyjemna nauka ortografii:

1. Przynajmniej raz dziennie przypomnij sobie zasady pisowni wyrazów z trudnością ortograficzną: ó, rz, ż, podawaj po 2-3 przykłady takich wyrazów, szukaj wyrazów pokrewnych, wymieniaj je na inne formy.
2. Wyrazy, których Twoje dziecko nie potrafi zapamiętać wpiszcie do własnoręcznie wykonanego słowniczka razem z rysunkiem - skojarzeniem obrazkowym i raz dziennie je przeczytajcie lub wymyślcie tzw. skojarzenia znaczeniowe np.,,ó” różowe jak róża, ,,ż” zielone jak żaba, ,,rz” granatowe jak morze, ,,h” pomarańczowe jak herbata (,,Ortofrajda pamięciowo-wzrokowy słownik dla dzieci” L.Furmaga.)
3. Po tygodniu zapisz wyrazy z pamięci, a po kilku godzinach poprośrodzica, aby Ci je podyktował. W następnym tygodniu pracuj podobnie, codziennie z nowym wyrazem, wracaj do tych wyrazów, w których popełniłeś błąd
4. Rodzicu, w czasie ćwiczenia z dzieckiem pisowni trudnych ortograficznie wyrazów stosuj raczej takie formy jak pisanie z pamięci, uzupełnianie luk w wyrazach, zapisywanie pojedynczych wyrazów.

Ogólne zasady, o których warto pamiętać pomagając dziecku w nauce:

• Rodzice powinni zachęcać swoje dzieci do tego, aby uczyły się codziennie – choćby po troszeczku.
• Nie ma jakiegoś jednego, dobrego dla wszystkich dzieci miejsca do nauki, warto w tym względzie pozostawić dzieciom swobodę, ale musi to być miejsce gdzie można się przez dłuższy czas skoncentrować się.
• Lepiej jest wyznaczać sobie cel, co się chce osiągnąć niż wyznaczać czas jaki poświęci się danemu przedmiotowi.
• Choć dzieci często się rozpraszają, więcej osiągną, pracując nieprzerwanie przez dłuższy czas – należy poświęcać nauce wystarczająco dużo czasu, ale nigdy tyle, by stała się nudnym i ciężkim obowiązkiem.
• Rodzice muszą być dla dziecka żywym przykładem tego, co chcą, aby szanowało i naśladowało.
• Rodzice mają obowiązek aktywnego udziału w edukacji dziecka.

Źródło;http://www.ppp.wrzesnia.powiat.pl/index.php/aktualnoci/27-porady-dla-rodzica-i-ucznia-klasy-i-iii-dotyczce-nauki-szkolnej-w-domu